DÜNYANIN ÇEKİRDEĞİ ENERJİ OLARAK KULLANILABİLİR Mİ (BARİSFER)

 

  Fosil yakıtların yerine kullanılması planlanan ve benimde çok hoşuma giden bir enerji türü son zamanlarda konuşulmaya başlandı. Açıkçası benim hiç aklıma gelmemişti dünyanın merkezini (Barisfer) enerji kaynağı olarak kullanmak. Uzun zamandır biliniyor dünyanın merkezinde bir çekirdek var ve bu çekirdek sıvı demir (henüz bu çekirdeğe dair somut bir kanıt yok). Yeşil enerji projelerine eklenen bu enerji türü kullanılırsa en verimlisi olacak diye tahmin ediyorum. Elbette bunu başarmak burada anlatılan kadar kolay değil. Öncelikle dünyanın merkezine olan mesafe 3480 km. Şimdiye kadar yapılan en derin sondaj ise 10 km derinlikte. Şu an daha derine inildi mi henüz duymadım.

  Güneşin yüzey sıcaklığı 5500 °C (bu sıcaklığı dünyadaki ateşle kıyaslamayın, buradaki sıcaklık plazmadır ve aklımızda bu ısıyı canlandıramayız). Fakat yapılan araştırmalar dünyanın merkezindeki çekirdeğin ısısının 7200°C olduğunu gösteriyor. Dünyanın yüzeyinde yapılan sınırlı araştırmalar, merkezdeki sıvı demirin Ay'ın %70'i kadar olduğu sonucuna varılıyor. Şunu belirtmeliyim, ısı ve sıcaklık farklı kavramlardır. Isı, bir enerji çeşididir, sıcaklık ise ölçüm birimidir. Maytap yandıktan sonra 1500 °C ye ulaşabilir fakat sizi öldürmez çünkü ısı alanı ile kıyaslandığında sizin yüzey alanınız daha fazla, ama siz gene de denemeye kalkışmayın. 

  Kaynayan su 100 °C' dir. Maytapla kıyaslarsan bir damla kaynamış su sizi öldürmez, fakat kaynayan bir kazana atlarsanız o zaman haşlanmış tavuk olursunuz. Dünyanın merkezine dönecek olursak, bu büyüklükte bir demirin eriyik halde tutulması akıl almaz büyüklükte enerji gerekli. Dünyanın "Barisfer" nitelenen sıvı demirden oluşan çekirdeğini çevreleyen çok kalın kaya tabakası bulunur. Bu sayede hiç hava girmeyen bir oda gibi, ısı bu alanda çok iyi hapsolmuş durumda. Ayrıca tüm kara parçaları bu "Manto" tabakası üzerinde yüzüyor. Yüzüyor, çünkü çekirdek sıvı halde. Sıvı olması da kıtaların hareketine yol açıyor. Evet tahmin ettiyseniz depremlerin sebebi de sıvı çekirdek.

  Bazı bilimsel araştırmalar gösteriyor ki dünyanın merkezindeki enerji o kadar fazla ki, bu enerjinin sadece %0,1 'ini kullansak bile bu enerjinin bize 20 milyon yıl yeteceğini göstermiş. Hemen kullanalım o zaman der gibisiniz. Henüz bu zorluk aşılmış durumda değil. Fakat bazı kaynar göletler görmüşsünüzdür. Göletlerdeki kaynayan sular Manto tabakasının hemen üzerinden geliyor. Yani Jeotermal enerji ayrıca Türkiye bu enerji türünden çok zengin bir ülke. Pamukkale' ye gidenler bilir oradaki su sıcaktır. Dünyanın çekirdeğindeki bu enerjiyi kullanmanın da en iyi yolu jeotermal enerji. Girişte belirttiğim gibi yeterince sondaj yapılabilirse manto tabakasının üzerinde istediğimiz kadar suyu ısıtabiliriz. Daha sonra bu suyu yüzeye çıkartır çok farklı enerji ihtiyaçlarında kullanabiliriz. 

  Dünyanın kabuğunun en ince olduğu yerler okyanus tabanlarıdır. Okyanusun dibindeki kabuk kalınlığı yaklaşık 5-6 km. Okyanus tabanında kadar inip daha sonra burada sondaj açmak karada açmaktan daha zor olacağı için, dünya yüzeyinde sondaj yapmak daha mantıklıdır. Bununla bitmedi, dünyanın kabuğu karalarda 75  km. Bildiğimiz matkaplar bu işler için uygun değildir. 

  Derine inildikçe ısı artar. En derin sondaj 10 km demiştik, bu derinlikte ısının 100 °C olacağı tahmin edilmişti fakat bu derinlikte ısı 180 °C. Peki ne yapacaklar bunun için. Bir kaç kaynaktan edindiğim bilgiye göre, California'nın silikon vadisinde yönlendirilmiş enerji denen bir yöntem denenmeye başlanmış. Yöntemi uygulayın cihazın ismi ise "Swifti". Yönetim isminden de anlaşılacağı gibi bir enerjiyi doğurtulduğu yönde yoğunlaştırarak kayaları anında eritip buharlaştırabiliyor. Bu yöntemle kayalar dokunmadan en sert kayaları bile anında buharlaştırabiliyorlar. Sondajın kendi tabirimle ismi ise Temassız sondaj. 

  Abd'ye bağlı enerji departmanı sayfasın da ise sondajlama yöntemlerinde şöyle yazıyor. Yerde delik açabilmek için aşırı yüksek frekansların kullanılabileceğini yazıyor. Belki de bunu ses dalgalarıyla bile yapabiliriz şu an aklıma geldi. Ayrıca kaynaktaki frekans aralığı 300ghz olduğu da belirtilmiş. Raporu ise deneylerle doğrulamışlar. Frekans yöntemini 5cm'lik kayalarda denemişler ve kayaları parçalamayı başarmışlar. Fakat bu yöntemde yetersiz ve verimsiz durumda.

  Şu an çalışmalar Ultra sıcaklık jeotermal yöntemi Quaise denen bir yöntemle ilerlemekte. İlk prototipin 2024' e yetiştirilmesi planlanıyor. İlk sondaj ise 2026 veya 2027 olduğu söyleniyor. Bu konuyla ilgili henüz bilgi yok çünkü bu yöntemi araştıran şirket özel. Özel şirketler neredeyse hiç bilgi vermiyor bu nedenle sadece ismiyle devam edelim. Quaise yöntemi ile sondajın 20 km derinliğe inmesi sadece 100 gün süreceği öngörülmüş. Rusların yaklaşık 12 km ye sondaj yapmaları 20 yıl sürmüştü. Quaise yöntemi çok daha hızlı, henüz bir öngörü. 20 km derinlikte sıcaklık 450-500 °C ulaşıyor. 

  

  En kısa zamanda fosil yakıtları derhal durduracak yeliş enerjiye geçmemiz gere. Çünkü dünyayı küresel ısınmadan kurtaracak zamanımız kalmadı. Araştırmaların çoğu hala teoride henüz pratiğe dönüşen yeşil enerji yok denecek kadar az. Elektrikli araçlar hala kaplumbağa hızında ilerliyor.

 Ya bu gezegeni koruruz ya da birlikte yok oluruz.